Κοίταξε πάνω στο κατάστρωμα
τους αδελφούς μας που γέρασαν
σε μια νύχτα
Μας είπαν πως δεν στοχαστηκαν την παρακμή
Δεν στοχαστηκαν ένα τέλος
μέσα σε πέλαγος από βάσανα
Γιατί μέσα στην πολιτεία
είχαν το κρεβάτι της ξεγνοιασιάς
γιατί μέσα στο φως το πρωινό
έσπερναν την φθορά και την αγωνία
Όσοι δεν έχουν κρεβάτι να κοιμηθούν
ξαγρυπνούν και στοχάζονται
Όσοι δεν έχουν ψωμί
έχουν όνειρα
Όσοι δεν έχουν φωτιά να ζεσταθούν
έχουν ελπίδες
Όσοι δεν έχουν ελπίδες και στοχασμούς
πεθαίνουν από έκπληξη
γιατί είναι σκληρό το κακό που σε βρίσκει
απροετοίμαστο
και δυο φορές σκληρός είναι ο θάνατος
που δεν βρίσκει αντίσταση
ο ερχομός του.
_
Κριτως Αθανασούλης
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2008
ΤΑΞΙΔΙ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου