Κλείνοντας τον κύκλο

Τιμή και δόξα σε αυτόν που πάτησε τους νόμους
που τα φτερά του έδωσε και σ' άλλους να πετάξουν
για να ξεφύγουν μακριά, ν' ανοίξουν νέους δρόμους
προσμένοντας παντοτινά τον κόσμο να αλλάξουν

Τιμή και δόξα σε αυτόν που άδραξε τη μέρα
που σήκωσε το λάβαρο για μια ζωή σπουδαία
και σαν γνήσιος δάσκαλος στο νου έβαλε βέρα
να παντρευτεί παντοτινά κάθε ιδέα γενναία

Τιμή και δόξα σε αυτόν π' ενέπνευσε τη νιότη
να κυνηγήσει ηρωικά το κάθε όραμα της
ν' αδιαφορεί τι έλεγαν της άγνοιας οι πρώτοι
και να βαδίσει μακριά στο δρόμο της αγάπης

Σ' αυτό το μέγα δάσκαλο που πάλεψε ως το τέλος
και το κεφάλι σήκωσε στις σάπιες πια αξίες
για όπλο του χαρίζουμε ακονισμένο βέλος
να το καρφώνει αλύπητα σ' άψυχες θεωρίες

Η δικη μου μικρη συμβολη στο αφιερωμα που εγινε για τον "κυκλο των χαμενων ποιημτων". Μια που ειμαι ο τελευταιος που δημοσιευει γι αυτο το θεμα βαζω αυτον τον τιτλο.
Μετέωρος Άγγελος